تعداد فزاینده‌ای از شرکت‌ها در حال منعقد کردن قراردادهای مختلف برای برون سپاری بخشی از تولیدات خود یا استخدام پیمانکاران برای انجام فعالیت‌های جانبی هستند. مدیریت برون سپاری مملو از مزایای متعدد است اما خالی از خطر نیست.

قراردادهای پیمانکاری می‌توانند اشکال مختلفی داشته باشند. بسته به اندازه و کیفیت پروژه، نوع آن، زمان تحویل، برنامه‌ریزی بودجه و طرف‌های درگیر در پروژه انواع مختلفی از قراردادها به کار گرفته می‌شود.

انتخاب پیمانکار یکی از سخت‌ترین جنبه‌های مدیریت پروژه است و تأثیر بسیاری بر موقعیت پروژه‌ها می‌گذارد. به همین دلیل بیشتر سازمان‌های بزرگ یک بخش از مجموعه را به تدارکات پروژه اختصاص می‌دهند.

در جریان‌ پیشرفت‌ پیمان‌ها، با رعایت‌ الزامات‌ این ‌استاندارد، درآمدی‌ را که‌ می‌توان‌ نسبت‌ به‌ تحقق‌ آن‌ اطمینان‌ حاصل‌ کرد، شناسایی می‌شود. تعیین‌ میزان‌ درآمد و هزینه‌ دوره‌ باید به ‌گونه‌ای‌ باشد که‌ با نوع‌ عملیات‌ تناسب‌ داشته‌ باشد.